‘Welk feestje gaan we er nu weer van maken?’ 
10 jaar geleden hadden vier vriendinnen het idee om een koor te beginnen. Zomaar een idee. Ontstaan op een verjaardag in de tuin. Ze stelden zich de vraag: Wat is nu het leukste in het leven om te doen? Zingen!
De Jubelkrant is in gesprek met oud-voorzitter en één van de initiatiefnemers van het Goois Vrouwenkoor, Marjon Keller. De anderen aanstichters waren Monique Cornelissen, Fazia Tewarie en Lucienne Yerna. De vier vrouwen hadden ook direct een idee wat voor een koor dat dan zou moeten zijn. Een koor voor vrouwen die niet zo goed kunnen zingen.
‘Dat klinkt misschien vreemd, zegt Marjon. Maar dat is echt de insteek geweest. In een koor klinken de stemmen samen als één geluid. We hadden meer eisen. De zangeressen moesten leuke vrouwen zijn, we wilden een ‘keck wijf’ als dirigente of een homo. We wilden geen thematisch repertoire en geen danspasjes. We wilden beslist geen truttig koor zijn. We wilden wel dat de energie eraf zou spatten en dat wanneer we zouden optreden het een genot was om naar ons te kijken én te luisteren.
Nu tien jaar later kunnen we vol trots zeggen dat dat ruimschoots gelukt is. Het Goois Vrouwenkoor is een begrip geworden’.
Nog even terug naar het begin. Hoe zijn jullie van start gegaan?
‘We zijn gestart met het ophangen en weggeven van flyers. We hadden twee open avonden gepland waar een dirigente bij aanwezig was. In de Rex. Dat is altijd onze vaste repetitieplek geweest. De belangstelling was overweldigend. Er vormde zich uiteindelijk een groep van 120 enthousiaste vrouwen die heel graag met elkaar wilden zingen. En zo is in september 2009 het Goois Vrouwenkoor geboren en vormden wij met ons vieren het bestuur’.
Dan is er ineens een koor met een aanzienlijk aantal zangeressen. Wat kwam daarbij kijken?
‘Veel’. Er moest repertoire uitgezocht worden. We bedachten dat het mooi zou zijn om met zes stemgroepen te werken. Omdat veel vrouwen geen bladmuziek konden lezen, moesten alle partijen apart ingezongen worden door de dirigente. Best een klus. En het werkt nog steeds goed. We wilden geen standaard koor zijn en het paste bij ons om van alles te organiseren. Dat was te gek om te doen en ook veel werk’.
Wat voor soort gekkigheid deden jullie als bestuur?
‘Er was altijd iets lekkers te snoepen. We hadden de zogenaamde ‘droplullen’. We kregen op een gegeven moment de bijnaam ‘de fietsclub’. Wij hebben ons toen in lekkere strakke wielrenner tenues gehesen. Sinterklaas is langs geweest. We hebben een keer gezongen met alle moeders en een keer met alle kinderen van de zangeressen. Ook hebben we met bejaarden gezongen. We gingen op stap met de bus naar bijvoorbeeld Paradiso om mee te doen aan een korenfestival. Ook dichter bij huis hoor. Zo traden we op in ‘Het Bonte Paard’ in Laren.
Ons eerste kooruitje met een overnachting was naar Schiermonnikoog. Dat was echt fantastisch. Zingen met het shantikoor, fietsen op het eiland, dansen in de Toxbar. Alle kooruitjes die volgden waren allemaal uniek. Wat we vanaf het begin af aan geïntroduceerd hebben is strikte geheimhouding van de locatie van het kooruitje. Dus toen we bijvoorbeeld naar Liverpool gingen wist niemand daarvan.
We sloten ons koorjaar traditioneel af in De Hof. We hebben de Vorstin een keer uitgekocht. We hebben met Edsilia Rombley opgetreden. En zo kan ik nog wel even doorgaan’.
Hoe was het om na zes jaar het stokje over te dragen?
‘We hebben met ontzettend veel plezier het GVK gebouwd. Met veel mooie vrouwen samen. Op een gegeven moment voel je ook dat het genoeg is. Waar 120 vrouwen langere tijd samen zijn, is er sneller de vrijheid om commentaar te hebben op datgene dat georganiseerd wordt. Prima natuurlijk. Daar leerden we van. We merkten echter dat na zes jaar de koek op was en dat het tijd werd om het stokje over te dragen. Wat heel fijn is dat we zo’n machtig, prachtig, leuk bestuur kregen die doorgingen met datgene dat was opgebouwd. Op hun geheel eigen wijze én ook met behoud van wat in de kern zo dierbaar is: zingen en gekkigheid. Daardoor konden we het met liefde loslaten. We zeggen wel eens dat het GVK ons kindje is en dat het prachtig geadopteerd is. Het is van belang dat het bestuur regelmatig wisselt qua samenstelling. Zodat het steeds een groep vrouwen blijft die heel verschillend zijn en het hele GVK vertegenwoordigt. Het huidige bestuur laat dat prachtig zien en ik weet zeker dat dat in volgende samenstellingen ook weer zo zal zijn’.
Waar ben je het meest trots op?
‘Dat het GVK een instituut is gebleken dat tot in lengte van jaren zal blijven bestaan. Ook nu we weer ‘gewoon’ meezingen is het telkens fantastisch om te merken dat de vrouwen die komen zingen er weer een feestje van maken.
Zijn er nog dingen die jullie wel hadden gewild en nog niet zijn gedaan?
‘Zeker! We hadden graag een keer met livemuziek willen zingen. Of met een ander koor op willen treden. Ook een optreden in het MCO stond op ons verlanglijstje’.
Wat wens je het Goois Vrouwenkoor?
‘Dat het GVK eindeloos doorgaat met het leukste en fijnste vrouwenkoor te zijn dat er bestaat. Een plek waar vrouwen met plezier zingen, lief en leed met elkaar delen en het leven vieren wanneer het kan’.
Dank jullie wel Marjon, Monique, Fazia en Lucienne voor het idee om een koor te starten en de manier waarop jullie het vorm hebben gegeven. Mede dankzij jullie vieren we nu ons tienjarig Jubeljaar.
vlnr Marjon Keller (Brommer), Lucienne Yerna (Alt), Monique Cornelissen (MS2), Fazia Terwarie (MS2)
ROULATIE
Lieve mooie en altijd enthousiaste zangeressen,
Voordat wij de zomervakantie echt in kunnen gaan, hebben wij nog bestuurlijk nieuws voor jullie.
Rens, Jet en Suuz gaan na respectievelijk 2,5, 2 en 3 jaar dag en nacht werken voor het GVK na de zomer hun energie stoppen in andere niet GVK activiteiten. Iets wat wij heel goed begrijpen en tegelijkertijd super, mega jammer vinden.
Wij zijn ze ongelooflijk dankbaar voor alles wat zij hebben gedaan voor het GOOIS VROUWENKOOR. Ze waren er altijd en voor iedereen bezig. Ze zorgden voor de leukste en grappigste activiteiten. Zij zorgden dat wij muzikaal tot ongekende hoogte konden komen door niet alleen de organisatie eromheen maar ook de aandacht voor de muziek arrangementen, de nieuwe nummers en de technische ondersteuning. En niet onbelangrijk heeft Suuz vele vele (nachtelijke) uren besteed aan de financiën. Deze zijn helemaal op orde, punctueel bijgehouden en helemaal gezond.
DANK, DANK, DANK allerliefst Rens, Jet en Suuz voor alles wat jullie mogelijk hebben gemaakt. Wij zijn jullie innig dankbaar en zullen jullie enorm gaan missen in het bestuur.
Maar gelukkig staan de volgende enthousiaste zangeressen klaar om de taken over te nemen. Wij zijn super blij dat de volgende twee kanjers plaats willen nemen in het bestuur:
&
Grietje de Vries (Brommers)
En natuurlijk gaan wij, Marielle en Inke, vol enthousiasme door met deze twee fantastische nieuwelingen.
Koorbedankje voor Rens, Jet en Suuz zal plaats vinden op de eerste repetitie van het nieuwe seizoen: woensdag 28 augustus 2019.
Hele fijne zomer allen en tot de 28e. Wij hebben er nu al zin in.
Liefs
Inke en Marielle
Het Goois Vrouwenkoor sluit zangseizoen af met Sunbeats Festival op landgoed Zonnestraal
Zaterdag 6 juli, aan de vooravond van haar tweede lustrum, organiseerde het Goois vrouwenkoor haar 9de einde- seizoens- optreden met het GVK Sunbeats Festival.
Het vrouwenkoor dat uit maar liefst 150 enthousiaste dames bestaat zong onder de bezielende leiding van hun dirigente Martina Tobin, vele nummers uit eigen repertoire, variërend van Hollandse klassiekers, tot golden-oldies en signature-songs. Dit werd afgewisseld met ludiek-filosofische kleinkunst van het Duo Schuurink en vier spetterende korte dansshows van de demo-dansgroepen van Marjoleins Dance Studio. Het festival werd afgesloten door een mini-concert van het duo Simon & Garfunkel Acoustic.
Het publiek was in groten getale aanwezig en heeft ondanks de enorme regenbuien een fantastische avond gehad.
FEEST FESTIVAL FEEST
Wat we doen, doen we goed
Wat we kunnen, kunnen we fantastisch
En ook als het anders loopt, dan gepland
Dan doen we er nog een tandje bij en wordt ons kunnen echt KUNST!
Danseressen van Marjoleins Dance Studio
Duo Schuurink
Simon & Garfunkel Acoustic
En bovenal GVK zangeressen
Deze prachtige line-up maakte een geweldig festival!
En dan last but zeker not least: MARTINA
Enhousiast, energiek en intens powerful
in het kwardraat, tot de derde macht
to the max!
Hier wordt nog lang over nagepraat en terecht.
6 juli 2019 … GVK SUNBEATS FESTIVAL … speciale plek in ons GVK hart.
Wij wensen iedereen een heerlijk lange lome zomer en zien jullie graag allemaal weer op woensdag 28 augustus voor de aftrap van een nieuw zangseizoen en het lustrumjaar.
Liefs, Suzanne, Inke, Renske, Jet en Mariëlle
Oud voorzitter Marjon Keller aan het woord.
‘Welk feestje gaan we er nu weer van maken?’
10 jaar geleden hadden vier vriendinnen het idee om een koor te beginnen. Zomaar een idee. Ontstaan op een verjaardag in de tuin. Ze stelden zich de vraag: Wat is nu het leukste in het leven om te doen? Zingen!
De Jubelkrant is in gesprek met oud-voorzitter en één van de initiatiefnemers van het Goois Vrouwenkoor, Marjon Keller. De anderen aanstichters waren Monique Cornelissen, Fazia Tewarie en Lucienne Yerna. De vier vrouwen hadden ook direct een idee wat voor een koor dat dan zou moeten zijn. Een koor voor vrouwen die niet zo goed kunnen zingen.
‘Dat klinkt misschien vreemd, zegt Marjon. Maar dat is echt de insteek geweest. In een koor klinken de stemmen samen als één geluid. We hadden meer eisen. De zangeressen moesten leuke vrouwen zijn, we wilden een ‘keck wijf’ als dirigente of een homo. We wilden geen thematisch repertoire en geen danspasjes. We wilden beslist geen truttig koor zijn. We wilden wel dat de energie eraf zou spatten en dat wanneer we zouden optreden het een genot was om naar ons te kijken én te luisteren.
Nu tien jaar later kunnen we vol trots zeggen dat dat ruimschoots gelukt is. Het Goois Vrouwenkoor is een begrip geworden’.
Nog even terug naar het begin. Hoe zijn jullie van start gegaan?
‘We zijn gestart met het ophangen en weggeven van flyers. We hadden twee open avonden gepland waar een dirigente bij aanwezig was. In de Rex. Dat is altijd onze vaste repetitieplek geweest. De belangstelling was overweldigend. Er vormde zich uiteindelijk een groep van 120 enthousiaste vrouwen die heel graag met elkaar wilden zingen. En zo is in september 2009 het Goois Vrouwenkoor geboren en vormden wij met ons vieren het bestuur’.
Dan is er ineens een koor met een aanzienlijk aantal zangeressen. Wat kwam daarbij kijken?
‘Veel’. Er moest repertoire uitgezocht worden. We bedachten dat het mooi zou zijn om met zes stemgroepen te werken. Omdat veel vrouwen geen bladmuziek konden lezen, moesten alle partijen apart ingezongen worden door de dirigente. Best een klus. En het werkt nog steeds goed. We wilden geen standaard koor zijn en het paste bij ons om van alles te organiseren. Dat was te gek om te doen en ook veel werk’.
Wat voor soort gekkigheid deden jullie als bestuur?
‘Er was altijd iets lekkers te snoepen. We hadden de zogenaamde ‘droplullen’. We kregen op een gegeven moment de bijnaam ‘de fietsclub’. Wij hebben ons toen in lekkere strakke wielrenner tenues gehesen. Sinterklaas is langs geweest. We hebben een keer gezongen met alle moeders en een keer met alle kinderen van de zangeressen. Ook hebben we met bejaarden gezongen. We gingen op stap met de bus naar bijvoorbeeld Paradiso om mee te doen aan een korenfestival. Ook dichter bij huis hoor. Zo traden we op in ‘Het Bonte Paard’ in Laren.
Ons eerste kooruitje met een overnachting was naar Schiermonnikoog. Dat was echt fantastisch. Zingen met het shantikoor, fietsen op het eiland, dansen in de Toxbar. Alle kooruitjes die volgden waren allemaal uniek. Wat we vanaf het begin af aan geïntroduceerd hebben is strikte geheimhouding van de locatie van het kooruitje. Dus toen we bijvoorbeeld naar Liverpool gingen wist niemand daarvan.
We sloten ons koorjaar traditioneel af in De Hof. We hebben de Vorstin een keer uitgekocht. We hebben met Edsilia Rombley opgetreden. En zo kan ik nog wel even doorgaan’.
Hoe was het om na zes jaar het stokje over te dragen?
‘We hebben met ontzettend veel plezier het GVK gebouwd. Met veel mooie vrouwen samen. Op een gegeven moment voel je ook dat het genoeg is. Waar 120 vrouwen langere tijd samen zijn, is er sneller de vrijheid om commentaar te hebben op datgene dat georganiseerd wordt. Prima natuurlijk. Daar leerden we van. We merkten echter dat na zes jaar de koek op was en dat het tijd werd om het stokje over te dragen. Wat heel fijn is dat we zo’n machtig, prachtig, leuk bestuur kregen die doorgingen met datgene dat was opgebouwd. Op hun geheel eigen wijze én ook met behoud van wat in de kern zo dierbaar is: zingen en gekkigheid. Daardoor konden we het met liefde loslaten. We zeggen wel eens dat het GVK ons kindje is en dat het prachtig geadopteerd is. Het is van belang dat het bestuur regelmatig wisselt qua samenstelling. Zodat het steeds een groep vrouwen blijft die heel verschillend zijn en het hele GVK vertegenwoordigt. Het huidige bestuur laat dat prachtig zien en ik weet zeker dat dat in volgende samenstellingen ook weer zo zal zijn’.
Waar ben je het meest trots op?
‘Dat het GVK een instituut is gebleken dat tot in lengte van jaren zal blijven bestaan. Ook nu we weer ‘gewoon’ meezingen is het telkens fantastisch om te merken dat de vrouwen die komen zingen er weer een feestje van maken.
Zijn er nog dingen die jullie wel hadden gewild en nog niet zijn gedaan?
‘Zeker! We hadden graag een keer met livemuziek willen zingen. Of met een ander koor op willen treden. Ook een optreden in het MCO stond op ons verlanglijstje’.
Wat wens je het Goois Vrouwenkoor?
‘Dat het GVK eindeloos doorgaat met het leukste en fijnste vrouwenkoor te zijn dat er bestaat. Een plek waar vrouwen met plezier zingen, lief en leed met elkaar delen en het leven vieren wanneer het kan’.
Dank jullie wel Marjon, Monique, Fazia en Lucienne voor het idee om een koor te starten en de manier waarop jullie het vorm hebben gegeven. Mede dankzij jullie vieren we nu ons tienjarig Jubeljaar.
vlnr Marjon Keller (Brommer), Lucienne Yerna (Alt), Monique Cornelissen (MS2), Fazia Terwarie (MS2)
De Jubelkrant in gesprek met onze voorzitter Inke Logtenberg-Steenman.
Dat wenst Inke, onze voorzitter, het GVK toe.
In 2016 neemt Inke het stokje over van Marjon Keller, een van de oprichters van het Goois Vrouwenkoor. ‘Het oude bestuur zocht opvolgers. In eerste instantie stond er niemand op. Zij hebben 10 vrouwen benaderd’, vertelt Inke. ‘En uiteindelijk bleven er vijf over, Margot, Suzanne, Merel, Chantalle en ik. De indringende vraag was: gaan wij alle vijf? Daar hebben we volmondig ja op gezegd. Nou dat hebben we geweten. Het was een roerige tijd in het koor. Dat betekende dat we 24/7 bezig waren met koorzaken. Het gedoe bleef echter doorgaan, ondanks onze inspanningen. Toen heeft Marjon ingegrepen. Daar ben ik haar zeer dankbaar voor. Ze is echt voor ons als bestuur gaan staan. Met als consequentie dat een aantal leden is weggegaan. Heel spijtig en het was niet anders. We konden toen gaan bouwen aan het terugkeren van de rust in het koor en het plezier in zingen weer beleven met elkaar. Er kwam een grote groep nieuwe zangeressen en dat gaf ook nieuwe energie. Natuurlijk had het herstellen van de balans tijd nodig. Volgens ons is die er nu’.
Wat zijn bijzondere gebeurtenissen in de afgelopen vier jaar?
‘De wisseling van dirigent. Toen Linda, na een prachtige tijd die we met elkaar hebben gehad, wegging, kwam Rob de Nijs. Dat was niet van hele lange duur. Intussen hadden we al geflirt met Martina tijdens het korenfestival in het Concertgebouw. Haar tomeloze energie was ons daar vooral opgevallen. Via Marjon hebben we contact met Martina gelegd en zij wilde ook graag. In januari 2017 werd zij onze dirigente. Dat betekende echt een nieuwe start. We wilden een kwaliteitsslag maken met het koor. Die kwam er. Met het optreden op televisie tijdens het Dudokfestival met 120 zangeressen als beloning’.
‘De groei van het koor was ook mooi. Wat we ons echter terdege realiseren is dat we met 150 vrouwen echt het plafond qua aantal bereikt hebben. Zowel voor het oefenen in de Rex als voor optredens. We passen, wanneer we er alle 150 zijn, op geen enkel podium’.
‘Ook de introductie van commissies was nieuw. Het oude bestuur deed alles zelf. Echt super knap. Wij kregen dat niet voor elkaar. Wat heel fijn was om te merken dat er zoveel energie los kwam vanuit de commissies. De muzen, travel&co en nu de lustrumcommissie (Golden Girls). En niet te vergeten de belangrijke rol van de akela’s. Samen maken we het koor tot wat het nu is’.
Wat maakt het leuk om het bestuur te zijn van het GVK?
‘Zonder enige twijfel de energie, het plezier, de blijheid en de dankbaarheid. Het is zo ontroerend om de positieve reacties te krijgen nadat er weer iets georganiseerd is. Als we dan in Volendam zijn met ons kooruitje en we zien 100 dan stralende vrouwen lopen dan voel ik echt: daar doen we het voor.’
Zijn er vaak wisselingen in het bestuur?
‘Natuurlijk is het voor het koor van belang dat we een goed bestuur hebben. We kijken dan ook zorgvuldig naar de samenstelling en houden onszelf scherp door het bestuur regelmatig te vernieuwen’.
‘Een gezonde doorstroom is goed. Tegelijkertijd is het altijd weer even zoeken wanneer mensen vertrekken. Je wilt dat het bestuur (en de commissies) een goede afspiegeling zijn van het GVK. Het hoeven geen vriendinnen te zijn. Hoewel er wel een hele bijzondere band ontstaat. Je bent geen collega’s, niet uitgekozen vriendinnen en toch zie je elkaar veel.
Het oprichtingsbestuur (Marjon, Monique, Fazia en Luce) heeft in 7 jaar echt een koor met een DNA neergezet. Het Goois Vrouwenkoor is èn zingen èn (veel) gekkigheid. Daardoor zijn wij nu het mooiste, meest energieke en grootste vrouwenkoor van Nederland. Deze spirit vraagt veel van het bestuur, de commissies en de akela’s. Wisselingen binnen deze groepen is belangrijk om dit prachtige koor nog vele jaren te behouden voor het Gooi en eigenlijk voor heel Nederland.
Wat zijn de parels van de afgelopen 4 jaar?
Het Dudok festival in september 2017 én het kerstoptreden in december in de Zuiderkerk. Dat was zo mooi met zang en verhalen en een prachtige sfeer’.
Nog wat laatste woorden?
‘We staan nu aan de vooravond van 10 jaar Goois Vrouwenkoor. Dat gaan we natuurlijk vieren met serieuze noten en volop verrassingen.
‘Dank lieve zangeressen voor 10 prachtige, unieke en bijzondere jaren.
Wij plakken er nog minstens 10 jubelende jaren achteraan’.
vlnr Suzanne Witteveen (MS2), Inke Logtenberg-Steenman (Alt),
Renske Fernandes (MS1), Jet Wijne (MS2), Marielle van de Biggelaar (S1)